W czasach, gdy czarodzieje stawali się źli, Cienie były jednymi z najbardziej strasznych wojowników w całej Alagaesii. Powszechnie wiadomo, że gdziekolwiek pojawiał się Cień, śmierć i zniszczenie musi być niedaleko. Ich ostry wzrok pozwala im widzieć lepiej w dzień i też w nocy. Cień, silniejszy niż normalny człowiek, jest nie tylko doświadczonym wojownikiem, ale i magiem. Mówi się, że praktykują najbardziej nieczystą magię po nekromancji. Większość Cieni jest stwarzanych przez przypadek. Jako czarodzieje, ludzie władają wieloma typami duchów, by sprostać ich prośbom, z których parę jest złych. Ale czasem, przywołane duchy są silniejsze niż sam człowiek. Jak to się stanie, Cień oferują kontrolę i zły duch wciela się w człowieka. Gdy zły duch ma już raz kontrolę nad człowiekiem, nigdy go nie opuszcza. Ta moc komplikuje próbę zabicia Cienia.

Jeden z jedynych Cieni, o których mówi Eragon to Durza, sprzymierzeniec Króla Galbatorixa. Durza, albo Carsaib, był wielkim autorytetem w rangach Galbatorixa. Wysoki i chudy, miał krwawo-czerwone włosy okalające jego bladą, mroczną twarz. Jego rdzawe oczy i szpiczaste kły jako zęby dawały mu demoniczny wygląd i mógł tym z łatwością zastraszyć swoich przeciwników. Długi jasny miecz był jego najbardziej rozpoznawalną bronią, głównie poprzez długą, cienką rysę wzdłuż ostrza. Pchnięcie w serce było jedynym sposobem, by zabić Cienia. W procesie umierania, Cień jest rozrywany przez ciemność i może wyzwolić złe duchy przebywające w nim.

W historii, było tylko trzech, którzy umieli zabić Cienia. Dwóch z nich to elf Laetri i Irnstad Jeździec. Trzecia jednostka, której się to udało, to Eragon Jeździec, który zabił Cienia Durzę. Jest tylko jedna droga, żeby zabić Cienia: kłucie prosto w serce. Wszystko inne spowoduje jego zniknięcie i pojawienie się w innym miejscu w formie duchowej. W czasie ich znikania, mistyczna chmurka formuje się wokół Cienia i jego skóra robi się szara. Gdy chmura znika, Cienia też już nie ma. Mówi się, że to niezbyt przyjemne